Τάσος Μπαρτζώκας: ''Εξουδετερώνοντας τη νάρκη της ανομίας στα Πανεπιστήμια''

''Δύο πραγματικά περιστατικά που έχουν λάβει χώρα σε Πανεπιστήμια της χώρας μας και τα οποία συνθέτουν μια ζοφερή εικόνα για τα φυτώρια γνώσεων. Αυτή η εικόνα δεν αξίζει στα μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας, ιδίως στους φοιτητές μας'' αναφέρει σε άρθρο του στην ιστοσελίδα parapolitika.gr ο βουλευτής Ημαθίας (ΝΔ) Τάσος Μπαρτζώκας.

Το άρθρο του κ.Μπαρτζώκα συνεχίζει κάνοντας αναφορά σε δυο περιστατικά ανομίας που έλαβαν χώρα σε ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια τονίζοντας παράλληλα πως ''ο νόμος θα εφαρμοστεί και σύντομα, το, ασφαλές πια, Πανεπιστήμιο θα μπορεί να λειτουργεί και πάλι ως μέσο για κοινωνική πρόοδο και ευημερία για όλους τους φοιτητές και φοιτήτριες.''

Περιστατικό 1^ο:  Σε φοιτητικές εκλογές του Πολυτεχνείου Αθηνών, «ημιπιτσιρικάδες» εξωπανεπιστημιακοί  εισήλθαν με καλυμμένα τα πρόσωπα και κρατώντας ξύλα και καδρόνια, με πρόθεση να «κάψουν»(!) την κάλπη. Πολλοί φοιτητές έμειναν σιωπηλοί και με κατεβασμένα τα μάτια, προφανώς από φόβο. Ο τολμηρός που σήκωσε τα βλέμμα, απέσπασε ένα γρονθοκόπημα στο πρόσωπο, λόγω του θράσους του. Η κάλπη διακινήθηκε ελεύθερα , ώστε να καεί επιδεικτικά εκτός του πανεπιστημίου. Καμία ποινή δεν επιβλήθηκε, κανένας δεν τιμωρήθηκε, εκτός από τη δημοκρατία, που έχει ως πυρήνα της την εκλογική διαδικασία.

Περιστατικό 2^ο: Η εικόνα του Πρύτανη του Ο.Π.Α με το πανό που αναγράφει «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ» και με την ντροπή ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του, εξακολουθεί να μας στοιχειώνει όλους. Σε αυτή την περίπτωση, άγνωστοι εισέβαλαν στα γραφεία της Πρυτανείας και, αφού επιτέθηκαν στον Πρύτανη, ολοκλήρωσαν το έργο τους βανδαλίζοντας και λεηλατώντας το χώρο. Τιμωρημένοι για ακόμη μία φορά μόνο οι φορολογούμενοι, που καλούνται μέσω των φόρων τους να αποκαταστήσουν τις ζημίες,

Τα προαναφερόμενα περιστατικά είναι πέρα για πέρα αληθινά και μόνο δύο από τα πολλά που έχουν συμβεί στα τριτοβάθμια ιδρύματα της Ελλάδας. Συνιστούν κατά κυριολεξία ποινικά αδικήματα και αποκαλύπτουν την προβληματική κατάσταση ανομίας στην Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, η οποία είναι απαραίτητο να αλλάξει. Κάποιοι, όπως ο πρώην Υπουργός Παιδείας έχουν αντίθετη άποψη. Ισχυρίζονται ότι τέτοιου είδους περιστατικά είναι «περιθωριακά» και ότι «οι τηλεοράσεις τα ανάγουν σε μέιζον ζήτημα».

Κάποιοι άλλοι, στελέχη της ελάσσονος Αντιπολίτευσης, δεν βλέπουν κανένα ελέφαντα στο δωμάτιο. Θεωρούν ότι το υπάρχον σύστημα προστασίας στα Πανεπιστήμια μας λειτουργεί όπως πρέπει, ως εκ τούτου δεν υφίσταται καμία ανάγκη για παρέμβαση. Αμφότερες πλευρές εξυπακούεται, δεν έχουν κανένα αγαθό κίνητρο. Με την επιδιωκόμενη αδράνεια, και μετατρέποντας τη συζήτηση στο πεδίο της Παιδείας σε πεδίο (προνομιακής) σύγκρουσης, επιχειρούν να καθηλώσουν υπνωτισμένο το ακροατήριο τους, κάνοντας αυτό που γνωρίζουν καλά: λαϊκίζοντας και χαϊδεύοντας τη βία.

Το νομοσχέδιο που επεξεργάζεται η αρμόδια κοινοβουλευτική Επιτροπή και σε λίγες μέρες θα αποτελεί νόμο του κράτους, θα επιτρέψει στους φοιτητές μας να μη βιώνουν συναισθήματα φόβου και συνθήκες ανασφάλειας στα Πανεπιστήμια. Ενσωματώνει διατάξεις που θεσπίζουν την ελεγχόμενη πρόσβαση στα Πανεπιστημιουπόλεις, προκειμένου να διασφαλίζεται η ακαδημαϊκή ελευθερία σε περιβάλλον ασφάλειας.

Παράλληλα, θεσμοθετούνται ομάδες προστασίας των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, οι οποίες θα υπάγονται στην Ελληνική Αστυνομία και θα στελεχώνονται με εξειδικευμένα εκπαιδευμένο προσωπικό. Αποστολή τους θα είναι η εκρίζωση της παραβατικότητας και των εγκληματικών πράξεων που παραπέμπουν ευθέως σε ποινικά αδικήματα. Κανένα αυτοδιοίκητο δεν πλήττεται, ούτε η αυτονομία των πανεπιστημίων θα περιοριστεί.

Η συζήτηση για την ασφάλεια στα πανεπιστήμια, που διεξάγεται αυτό το διάστημα επ ευκαιρία του νομοσχεδίου, δεν είναι καινούρια. Στο δημόσιο διάλογο το ζήτημα τίθεται σταθερά και διαχρονικά εδώ και πολλά χρόνια. Το γεγονός αυτό επισημαίνει καταρχάς ότι μιλούμε σταθερά για πράγματα τα οποία, ενώ θα έπρεπε να έχουν γίνει, δε γίνονται. Μάλιστα, δια στόματος επιφανούς στελέχους της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ειπώθηκε ότι «θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν να μην εφαρμοστεί στην πράξη», με άλλα λόγια δηλαδή, ισχυρίζεται ανοικτά και απροκάλυπτα, ότι θα ναρκοθετήσει το περιβάλλον εφαρμογής ενός νόμου, για το οποίο η ευρύτερη κοινή γνώμη έχει δηλώσει την a priori στήριξη της.

Οφείλουμε να ενημερώσουμε την τάχα προοδευτική παράταξη ότι τη νάρκη της ανασφάλειας στα πανεπιστήμια, που ευθέως μας απειλεί ότι έχουν βάλει,  την έχουμε ήδη εξουδετερώσει. Ο νόμος θα εφαρμοστεί και σύντομα, το, ασφαλές πια, Πανεπιστήμιο θα μπορεί να λειτουργεί και πάλι ως μέσο για κοινωνική πρόοδο και ευημερία για όλους τους φοιτητές και φοιτήτριες.